چرا دندان‌ها استخوان به حساب نمی‌آیند؟

دندان‌ها با وجود شباهت زیاد به استخوان‌ها، از نظر ساختار و عملکرد تفاوت‌های اساسی دارند؛ آن‌ها بخشی از دستگاه گوارش هستند نه سیستم اسکلتی، چون برخلاف استخوان‌ها توان بازسازی ندارند و فقط بخش درونی‌شان زنده است.

به‌گزارش خبرگزاری سلامت _ طبنا گیلان؛ دندان‌ها و استخوان‌ها در ظاهر شباهت زیادی دارند، هر دو سفید و سخت‌اند و مقدار زیادی کلسیم دارند، اما از نظر ساختار و عملکرد تفاوت‌های قابل‌توجهی دارند. همین تفاوت‌ها باعث می‌شود دندان‌ها بخشی از سیستم استخوانی بدن به حساب نیایند.

به گفته‌ی دکتر ادموند هیوولت، استاد بازنشسته دانشکده دندان‌پزشکی دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس:«دندان‌ها و استخوان‌ها هر دو بافت معدنی هستند، اما شباهت‌ها همین‌جا به پایان می‌رسد.»

دندان‌ها وظیفه‌ی خرد کردن و آماده‌سازی غذا را بر عهده دارند و در تولید صدا هنگام صحبت کردن نیز نقش دارند، به همین دلیل بخشی از دستگاه گوارش محسوب می‌شوند. در مقابل، استخوان‌ها به بدن شکل و پشتیبانی می‌دهند، محل اتصال عضلات‌اند و از اندام‌های حیاتی مانند قلب و ریه‌ها محافظت می‌کنند. استخوان‌ها همچنین در مغز استخوان خود سلول‌های قرمز و سفید خون تولید می‌کنند که نقش مهمی در اکسیژن‌رسانی و تقویت سیستم ایمنی دارند.

با وجود تفاوت‌ها، میان دندان‌ها و استخوان‌ها همکاری محدودی نیز وجود دارد. استخوان‌های فک با نگه‌داشتن دندان‌ها در محل خود، به جویدن و صحبت کردن کمک می‌کنند. دکتر هیوولت می‌گوید: «آن‌ها با هم کار می‌کنند اما هرکدام وظایف خودشان را دارند.»

ساختار دندان‌ها و استخوان‌ها:
دندان‌ها پوششی بسیار سخت به نام مینا دارند که از ترکیب فشرده‌ی کلسیم و فسفات ساخته شده و محکم‌ترین ماده در بدن است. زیر آن لایه‌ای به نام دنتین قرار دارد که کمی نرم‌تر است و عروق و اعصاب ریز را در خود جای داده است. در مرکز دندان نیز پالپ وجود دارد که بافتی زنده شامل رگ‌های خونی و اعصاب است و به تغذیه‌ی دندان کمک می‌کند.

در مقابل، استخوان‌ها لایه‌ای محافظ به نام پریوستئوم دارند که برای رشد و ترمیم ضروری است. درون آن بافت متراکم و سپس بخش اسفنجی استخوان قرار دارد که محل مغز استخوان است و سلول‌های خونی در آن تولید می‌شوند.

بافت زنده و مرده:
تفاوت مهم دیگر این است که استخوان‌ها بافت زنده‌اند، اما دندان‌ها فقط در بخش داخلی خود زنده هستند. لایه‌های بیرونی دندان مانند مینا و دنتین پس از رشد اولیه دیگر بازسازی نمی‌شوند، در حالی‌که استخوان‌ها دائماً خود را ترمیم می‌کنند.

استخوان‌ها دارای سلول‌هایی به نام استئوبلاست و استئوکلاست هستند که بافت جدید می‌سازند و بخش‌های قدیمی را تجزیه می‌کنند. به همین دلیل، پس از شکستگی، استخوان‌ها دوباره ترمیم می‌شوند، اما دندان‌ها در صورت آسیب‌دیدگی چنین قابلیتی ندارند.

در نتیجه، هرچند دندان‌ها و استخوان‌ها از نظر ظاهری شبیه‌اند، اما از نظر زیستی، عملکردی و ساختاری دو بافت کاملاً متفاوت محسوب می‌شوند.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha